نمازحاجت نقل ازصادق الائمه ع

 امام صادق ع خودش ضمانت داده که صد در صد حاجت روا می شوید

نمازحاجت وآن به کیفیاتى وارد شده: یکى از آنها که گفته‏اند [و] مکرر به تجربه رسیده آن

است که از حضرت صادق علیه السلام روایت شده که فرمود: وقتى که امرى به تو نازل شود

متوسل شو به حضرت رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلم و دو رکعت نماز به جا آور و

هدیه کن بر آن بزرگوار. راوى گوید: عرض کردم چه کنم؟ فرمود: غسل مى‏کنى و دو رکعت نماز

به جا مى‏آورى، ابتدا مى‏کنى به آن چه در نماز فریضه اقتدا مى‏کنى و مثل تشهّد فریضه به

جا مى‏آورى و بعد از آن که سلام مى‏گویى بگو:

اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلامُ وَ مِنْکَ السَّلامُ وَ إِلَیْکَ یَرْجِعُ وَ یَعُودُ السَّلامُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

وَ بَلِّغْ رُوْحَ مُحَمَّدٍ مِنِّی السَّلامَ وَ بَلِّغْ أَرْواحَ الأَئِمَةِ الصَّالِحینَ سَلامِی وَ ارْدُدْ عَلَیَّ مِنْهُمْ السَّلامَ وَ

السَّلامُ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ اللَّهُمَّ إِنَّ هاتَیْنِ الرَّکْعَتَیْنِ هَدِیَّةٌ مِنِّی إِلى‏ رَسُولِ اللَّهِ فَأَثْبِتْنِی

عَلَیْهِما ما أَمَّلْتُ وَ رَجَوْتُ فِیکَ وَ فِی رَسُولِکَ یا وَلِیَّ الْمُؤْمِنینَ

بعد از آن برو به سجده و چهل مرتبه بگو:

یا حَىُّ یا قَیُّومُ یا حَیَّاً لا یَمُوتُ یا حَىُّ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ یا ذَا الْجَلالِ وَ الإِکْرامِ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ

بعد از آن طرف راستِ رو را به زمین گذار و چهل مرتبه همین دعا را بگو بعد از آن طرفِ چپ

صورت را به زمین گذار و همان دعا را چهل مرتبه بگو بعد از آن، بلند کن سر خود را و دستها را

بلند کن و چهل مرتبه بگو بعد از آن، دست خود را به گردن بینداز و انگشت سبابه‏ى خود را

بگیر و آن را چهل مرتبه بگو بعد از آن، ریش خود را به دست چپ بگیر و گریه کن یا خود را به

گریه بدار و بگو:

یا مُحَمَّدُ یا رَسُولَ اللَّهِ أَشْکُو إِلَى‏ اللَّهِ وَ إِلَیْکَ حاجَتی‏ وَ إِلى‏ أَهْلِ بَیْتِکَ الرَّاشِدینَ حاجَتی‏ وَ

بِکُمْ أَتَوَجَّهُ إِلَى اللَّهِ فِی حاجَتی‏

بعد از آن برو به سجده و آن قدر یا اللَّهُ یا اللَّهُ بگو تا نفس تو تمام شود و بگو

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی کَذا وَ کَذا

وبجای کذا وکذا حاجت خود را ذکر کن حضرت صادق علیه السلام فرمود: من ضامنم بر خداى

عز و جل آن که از جاى خود حرکت نکند تا حاجت او روا شود

دعا برای افزایش مشتری یک مغازه

برای افزایش مشتری یک دکان و رونق تجارت در آن وفق زیر را بر روی یک لوح نقره نوشته همراه داشته باشد

یا در جایی در محل کسب آویزد باذن الله مشتری فراوان شود و رزق روزی افزونی گیرد

منبع : خزینة الاسرار و کشف الاخفاء ص 24

ربا در منظر احادیث اهل بیت علیهم السلام

ربا در منظر احادیث اهل بیت علیهم السلام :

( وسائل الشیعة جلد 18 )

1- بلغ أبا عبدالله(علیه السلام) عن رجل أنَّه کان یأکل الربا و یسمیه اللباء، فقال: لئن أمکننى الله منه لأضربن عنقه.

به امام صادق(علیه السلام) خبر رسید که مردى رباخوارى مى کند و آن را «آغوز» مى نامد. فرمود: «اگر خداوند، او را در اختیارم بگذارد، گردنش را خواهم زد».

2- پیامبر(صلی الله علیه و آله) در سفارشى به على(علیه السلام)مى فرماید: یا على! الرّبا سبعون جزأً فأیسرها مثل أن ینکح الرجل أُمه فى بیت الله الحرام.

اى على! ربا، هفتاد کیفر دارد که آسان ترین آن، مانند آن است که مرد با مادرش در خانه خدا زنا کند.

3- پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله)فرمود: شرّ المکاسب، کسب الرّبا.

بدترین دادوستدها، دادوستد آمیخته به رباست.

4- امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: درهم ربا أشدّ عند الله من ثلاثین زنیّة کلّها بذات محرم مثل عمة و خالة.

یک درهم ربا، نزد خداوند، بدتر از سى مرتبه زنا با محارم، مانند عمّه و خاله است.

5- امام صادق(علیه السلام) فرموده است: درهم ربا أعظم عند الله من سبعین زنیّة کلّها بذات محرم فى بیت الله الحرام.

یک درهم ربا، از هفتاد مرتبه زنا با محارم در خانه خدا بدتر است.

6- امام صادق(علیه السلام) فرمود: إذا أراد الله بقوم هلاکاً ظهر فیهم الربا.

هرگاه خداوند، نابودى گروهى را اراده کند، رباخوارى در میان آنان آشکار مى شود.

7- پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:

ومَنْ أکل الرّبا ملأ الله بطنه من نار جهنّم بقدر ما أکل، وإن اکتسب ]منه [مالا لم یقبل الله منه شیئاً من عمله ولم یزل فى لعنة الله والملائکة ما کان عنه قیراط.

هر کس ربا بخورد، خداوند، شکمش را از آتش جهنّم به اندازه ربایى که خورده است پُر مى سازد، و اگر از راه ربا درآمدى به دست آورد، خداوند، عملش را نمى پذیرد و تا زمانى که اندکى از مال ربا نزد او باشد، همواره در نفرین خدا و فرشتگان الهى خواهد بود.

8- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به حضرت علی علیه السلام فرمودند:

-یا علی زمانی بر این مردم می‌آید که هیچکس از شر ربا در امان نمی‌ماند و اگر هم ربا خوار نباشد قوائی از ربا دامنگیر او خواهد شد. به خدا قسم، ربا در بین این امت مخفی تر و پنهان‌تر است از جای رد پای مورچه در صفا و مروه. بدترین رباها مسخره کردن و کوچک شمردن آبروی مؤمنان است. کسی که ربا را حلال بداند و آنرا بگیرد کافر است و قتلش واجب.

مستدرک جلد 2 صفحه 479

9- پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در حدیث 1050 نهج الفصاحه می‌فرمایند: اَلْآخِذُ وَالْمُعْطی سَواءٌ فِی الّربا.

آنکه ربا می‌دهد و آنکه می‌گیرد در گناه برابرند.

10- پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: هر مسلمانی مالی را یکبار قرض دهد، مانند اینست که آن مال را دوبار صدقه داده باشد. و باز فرمودند: کسی که به بدهکارش مهلت یا فرصت دهد یا از او صرفنظر کند در سایه رحمت پروردگار قرار خواهد داشت.

11- پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در حدیث 2608 نهج الفصاحه می‌فرمایند: ما اَحَدٌ اَکْثَرَ مِنَ الرّبا اِلّا کانَ عاقِبَةِ اَمْرِه اِلی قِلَّةِ.

هر که ربا فراوان خورد سرانجام او به فقر انجامد. بدان که ربا حرام است و از گناهان کبیره است و از گناهانی است که خداوند برای رباخوار وعده جهنم داده است و ربا در لسان همه پیامبران و کتب آسمانی حرام می‌باشد.

12- امام باقر علیه السلام : «یُستتابُ آکل‏الرّبا، کما یُستتابُ من الشرک؛ ...

ربا خوار را چنان باید توبه داد که مشرک را توبه مى‏دهند».

13- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: زمانیکه مرا به آسمانها بردند عده‌ای را دیدم که می‌خواهند از زمین بلند شوند نمی‌توانند، به طوری شکمشان بزرگ شده بود که قادر به نشستن و برخاستن نبودند، به جبرئیل گفتم: اینها چه کسانی هستند جبرئیل عرض کرد:‌اینها ربا خوارانند.

14- در کتاب نهج البلاغه خطبه 156 حضرت علی علیه السلام می فرمایند :

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به من فرمودند: ای علی این مردم پس از من بوسیله ثروتشان مورد آزمایش قرار می‌گیرند. 1- دیندار بودن خود را منتی بر خدا قرار می‌دهند و با اینحال انتظار رحمت الهی را دارند. 2- از قدرت و خشم الهی خود را در امان می‌بینند. 3- حرام او را با شبهات دروغین و هوسهای غافلانه حلال می‌شمارند. 4- شراب را « نبیذ» می‌آشامند. 5- رشوه را به نام هدیه می‌گیرند. 6- ربا را به نام معامله حلال می‌دانند.

15- امیر مؤمنان على علیه السلاممى‏فرماید: لعن رسول الله (صلی الله علیه و آله) الربا و آکله و بایعه و مشتریه و کاتبه و شاهدیه ؛

لعن فرمودند رسول خدا (ص) : ربا و خورنده ربا و فروشنده ربا و مشتری ربا، و نویسنده ربا و دو شاهد آنها را.

پیامبر گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) در این روایت «ربا» و پنج طایفه را - که در ارتباط با ربا هستند - لعنت کرده است:

1- کسى که میهمان ربا خوار مى‏شود و از غذایى که از پول ربا تهیّه شده است با علم و آگاهى استفاده مى‏کند.

2- ربا خوار 3- ربادهنده‏ 4- کسى که ربا را محاسبه مى‏کند 5- شهود قرارداد ربا.

16- قال على (علیه السلام): «خمسة اشیاء تقع بخمسة اشیاء ولا بد لتلک الخمسة من النار: من اتجر بغیر علم فلا بدله من اکل الربا، ولابد لا کل الربا من النار؛

حضرت على (علیه السلام) فرمودند: پنج چیزعلت پنج چیز است و سرانجام اینها جهنّم است: 1- تجارت و کسب بدون آگاهى از احکام فقهى آن سبب ربا خوارى و منتهى به آن مى‏شود و ربا خوار حتماً در دوزخ خواهد بود»

حدیثی ناب از حضرت علی علیه السلام

حضرت علی علیه السلام:

هرگاه خداوند بخواهد بنده خود را اصلاح گرداند، او را سه چیز نصیب میکند: کم گویی و کم خوری و کم خوابی.

میزان الحکمه، جلد 1 ، صفحه 106

حدیثی ناب از امام حسن عسکری(ع)

دل نابخرد در دهان اوست و دهان خردمند فرزانه در دل او. امام حسن عسکری(ع)