علی مع الحق والحق مع علی
توکل بخداوتوسل به معصومین(س)تنهارمزرستگاریست
علی مع الحق والحق مع علی
توکل بخداوتوسل به معصومین(س)تنهارمزرستگاریست
پیر شدن به سن نیست
اﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﻤﺮﺩﻥ ﻣﺸﮑﻼﺗﺸﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ، ﺍﻣﺎ ﻟﺬﺕ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ !!!
ﺍﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﻤﺮﺩﻧﺪ ، ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ …
ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ
ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﺍﺻﻠﯽ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﯽ !
ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﻫﺎ ﺗﺤﺖ ﻫﯿﭻ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ؛
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ ، ﻧﻪ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﻫﺎﯾﺖ را
ﺣﺴﺎﺏ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ ، ﻧﻪ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎﯾﺖ را
ﺣﺴﺎﺏ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ ، ﻧﻪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺖ را
پیر شدن به سن نیست:
به این است که ورزش نکنی
کتاب نخوانی
عاشق نشوی
هدیه ندهی
محبت نگیری
مهمانی نروی
سفر نکنی
پیرشدن به این است که:
آرزوهایت را گم کنی....
رویاهایت را دنبال نکنی...
و با دیگران همدردی نکنی...
پیری به سن نیست
به کیفیت دل توست....
علی
خـــدایا…....
بابت هر شبى که بى شکر سر بر بالین گذاشتم..
بابت هر صبحى که بى سلام به تو آغاز کردم..
بابت لحظات شادى که به یادت نبودم..
بابت هر گره که به دست تو باز شد و من به شانس نسبت دادم..
بابت هر گره که به دستم کور شد و مقصر تو را دانستم..
مرا ببخش،کمکم کن که بفهمم،تو کنار منى نه رو به روی من…
نقطه ضعف برگها
غم مخور، معشوق اگر امروز و فردا می‌کند
شیر دوراندیش با آهو مدارا می‌کند
●
زهر دوری باعث شیرینی دیدارهاست
آب را گرمای تابستان، گوارا می‌کند
●
جز نوازش شیوه‌ای دیگر نمی‌داند نسیم
دکمه‌ی پیراهنش را غنچه خود وا می‌کند
●
روی زرد و لرزشت را از که پنهان می‌کنی
نقطه‌ضعف برگها را باد پیدا می‌کند
●
دلبرت هرقدر زیباتر، غمت هم بیش‌تر
پشت عاشق را همین آزارها، تا می‌کند
●
از دل هم‌چون ذغالم سرمه می‌سازم که دوست
در دل آیینه دریابد چه با ما می‌کند
●
نه تبسم، نه اشاره، نه سوالی، هیچ چیز
عاشقی چون من فقط او را تماشا می‌کند
امید به زندگی ( لطفا نگاه کنید و شاکر باشید )
عصر تلخ استرس...
روزگاری خانه هامان سرد بود تهیه ی نفت زمستان درد بود یک چراغ والورو یک گرد سوز زیر کرسی با لحافی دست دوز خانواده دور هم بودن همه در کنار هم میاسودن همه روی سفره لقمه نانی تازه بود روی خوش در خانه بی اندازه بود عمر بعضی در صف کپسول رفت بعضیا هم درصف نامرد نفت گر برای مرد زن نامرد بود صد تفاوت بین زن تا مرد بود آن قدیما عاشقی یادش بخیر عطر و بوی رازقی یادش بخیر عصر پست و تلگراف و نامه بود روزگار خواندن شه نامه بود قلبهامان اندک اندک سرد شد رنگ و روی زندگیمان زرد شد تبلت و همراه و لب تابی نبود عصر دلتنگی و بی تابی نبود تنبلی دامان ادمها را گرفت مای بیبی مصرفش بالا گرفت بینی خیلی کسا باطل شدند باپروتز بعضیا خوشگل شدند عصر ساکشن آمدو لاغر شدیم در خیال خود چقد بهتر شدیم میوه هم گلخانه ای شد عاقبت آب هم پیمانه ای شد عاقبت عصر نت شد عصر پی ام عصر چت عصر ایرانسل فراوانی, خط عصر آدم های بد بی مایه شارژ عصر تلخ خود فروشی با یه شارژ عصر مرفین و ترا مادول..دوا با کراک و شیشه رفتن به فضا عصر آقایان آرایش شده عصر خانمهای پالایش شده وای بر عصر تلخ بی کسی عصر تلخ استرس...دلواپسی