علی مع الحق والحق مع علی

علی مع الحق والحق مع علی

توکل بخداوتوسل به معصومین(س)تنهارمزرستگاریست
علی مع الحق والحق مع علی

علی مع الحق والحق مع علی

توکل بخداوتوسل به معصومین(س)تنهارمزرستگاریست

حدیثی ناب از حضرت علی علیه السلام

حضرت علی علیه السلام:
هرگاه خداوند بخواهد بنده خود را اصلاح گرداند، او را سه چیز نصیب میکند: کم گویی و کم خوری و کم خوابی.
میزان الحکمه، جلد 1 ، صفحه 106

راست کننده میل های کج

بسم الله الرحمن الرحیم

       شخصی خدمت رسول‌الله صلی الله علیه و آله آمد و عرض کرده یا رسول‌الله! شما می‌فرمایید که باید روی پهلوی راست بخوابیم ولی من هرچه تلاش می‌کنم که روی پهلوی راست بخوابم،سریعاً روی پهلوی چپم می‌‌غلطم، شما می‌فرمایید چه کار کنم؟ حضرت او را در آغوش گرفتند و کمی ‌فشار دادند و فرمودند برو از این به بعد روی پهلوی راست بخواب.
    آن شخص می‌گوید از آن به بعد هر چه تلاش می‌کنم که به پهلوی چپ بخوابم میل به خوابیدن روی پهلوی راست دارم. ...
     وجود مقدس پیامبر خدا صلی الله علیه و آله با یک توجه به آن شخص، میل او را تغییر دادند. ..آری! گاهی میل‌ها کج است و با نظر پیامبر صلی الله علیه و آله این میل‌ها عوض می‌شود.
     همه ما انسان‌ها، غیر از معصومین علیهم السلام، میل‌هایمان کج است، تنها کافی است امام معصوم به ما نظری کند تا میل‌های ما راست شود و عمل‌هایی که منطبق با میل‌های راست است از ما صادر شود، چون
 اولاً: آن ذوات مقدس مقامشان مقام واسطة فیض است و سبب متصل بین ارض و سماء می‌باشند و لذا در تمام مراتب وجود قدرتِ تصرف دارند.
 ثانیاً: جان آن‌ها عین عصمت است، و لذا به هر کجی که برخورد کنند آن را راست می‌کنند.

     ... عموم ما بعضی از کارها را قبول داریم و مایلیم انجام دهیم، اما انجام نمی‌دهیم و بعضی از کارها را قبول نداریم و می‌خواهیم انجام ندهیم، اما انجام می‌دهیم، چرا؟ و چه باید کرد؟ ...
 آری اکثراً به خوبی‌ها دانا هستیم اما دارای خوبی‌ها نیستیم. همه می‌دانیم که خدا خوب است ولی این «خدادانی» است، «خداداری» چیز دیگری است.
      این‌جا است که باید متوجه شد راه دیگری غیر از کتاب و درس برای اصلاح خود نیاز داریم. باید راهی باشد که از طریق آن، انسان معصومی -که نمایش بالفعل همة خوبی‌هاست- به کمک نظر مبارکش کار ما را درست کند. نظر امام‌زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می‌تواند آن را‌ه باشد، قدرت و عظمت امام علیه السلام در این است که اگر به قلب انسان نظر کند، آن قلب، تحت تأثیر قلب امام معصوم قرار می‌گیرد و لذا کجی‌هایش راست می‌شود.
      در همین راستاست که آیت‌الله‌بهاءالدینی «رحمة‌الله‌‌علیه» بزرگترین برکت وجود مقدس امام زمانعجل الله تعالی فرجه الشریف را برای مؤمنین، تغییر مبادی میل مؤمنان می‌دانستند، به این معنی که نظر مبارک حضرت، می‌تواند میل‌های حیوانی را به میل‌های انسانی و الهی تبدیل کند. در آن صورت است که می‌توان گفت:

خاک بودیم این چنین موزون شدیم
خاک ما زرگشت،سیمین جان شدیم

برگرفته از کتاب "جایگاه و معنی واسطه فیض"  اثر استاد طاهر زاده

مشخصات معصوم اول: پیامبر اکرم (ص)

مشخصات معصوم اول: پیامبر اکرم (ص)

 نام: محمد، احمد
 لقب معروف: رسول الله، خاتم پیامبران
کنیه: ابوالقاسم
 پدر و مادر: عبدالله، آمنه
 وقت و محل تولد: طلوع فجر روز جمعه 17 ربیع الاول سال 571 میلادی    (چهل سال قبل از بعثت) در مکه.

 دوران نبوت: 23 سال، از چهل سالگی تا 63 سالگی، 13 سال در مکه، 10سال در مدینه، آغاز آن، 27 ماه رجب

  وقت و محل رحلت و مرقد شریف: روز دوشنبه 28 ماه صفر سال 11 هجرت در مدینه در سن 63 سالگی رحلت نمود، مرقد شریفش، در مدینه کنار مسجد النبی است.

دوران عمر: سه بخش:1- قبل از نبوت(چهل سال).2- بعد از نبوت در مکه(سیزده سال).3- بعد از هجرت از مکه به مدینه وتشکیل حکومت اسلامی(حدود ده سال)

سخن های گهربار پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم

مَنْ ساءَ خُلْقُهُ عَذَّبَ نَفْسَهُ وَ مَنْ کَبُرَ هَمُّهُ سَقُمَ بَدَنُه

هر کس بد اخلاق باشد، خودش را عذاب می دهد و هر کس غم و غصه ‏اش زیادشود، تنش رنجور می گردد(نهج الفصاحه، ح 3002 .

اِنَّما اَهْلَکَ النّاسَ الْعَجَلَةْ وَ لَوْ اَنَّ النّاسَ تَثَـبَّتوا لَمْ یَهْلِکْ اَحَدٌ

مردم را، در حقیقت، شتابزدگى به هلاکت انداخته است، اگر مردم، از شتابزدگى به‏ دور بودند، هیچ کس هلاک نمی ‏شد.محاسن، ج 1، ص 340، ح 697 .

اَلصِّدقُ طُمَأْنینَةٌ وَ الْکَذِبُ ریبَةٌ

راستگویى [مایه] آرامش و دروغگویى [مایه[ تشویش است.نهج الفصاحه، ح 1864 .

طَعامُ السَّخىِّ دَواءٌ وَ طَعامُ الشَّحیحِ داءٌ

غذاى سخاوتمند، دارو و غذاى بخیل، درد است.بحارالأنوار ، ج 68، ص 357، ح 22 .

اَلصَّدَقَةُ تَدْفَعُ الْبَلاءَ وَ هِىَ اَنـْجَحُ دَواءٍ وَ تَدْفَعُ الْقَضاءَ وَ قَدْ اُبْرِمَ اِبراما وَ لا یَذْهَبُ بِالاَْدواءِ اِلاَّ الدُّعاءُ وَ الصَّدَقَةُ

صدقه بلا را برطرف می کند و مؤثرترینِ داروست. همچنین، قضاى حتمى را برمی ‏گرداند و درد و بیماری‏ها را چیزى جز دعا و صدقه از بین نمی ‏برد.

بحارالأنوار، ج 93، ص 137، ح 71 .

اَلا وَ اِنَّ الْغَضَبَ جَمْرَةٌ فى قَلْبِ ابْنِ آدَمَ، اَما رَأیْتُمْ اِلى حَمْرَةِ عَیْنَیْهِ وَ انْتِفاخِ اَوْ داجِهِ؟! فَمَنْ اَحَسَّ بِشَىْ‏ءٍ مِنْ ذلِکَ فَلْیَلْصَقْ بِالاَْرْضِ

بدانید که خشم پاره آتشى در دل انسان است. مگر چشمان سرخش و رگ‏هاى گردنش را [هنگام خشم] ندیده‏ اند. هر کس چنین احساسى پیدا کرد، روى زمین بنشیند.سنن الترمذى، ج 3، ص 328، ح 2286.

مَنْ اَکَلَ وَ ذو عَیْنَیْنِ یَنْظُرُ اِلَیْهِ وَ لَمْ یُواسِهِ ابْتُلى بِداءٍ لا دَواءَ لَهُ

هر کس غذا بخورد و دیگرى به او نگاه کند، و به او ندهد، به دردى بى درمان مبتلا می شود.تنبیه الخواطر، ج 1 ، ص 47.

اِذا رَآى اَحَدُکُمْ مِنْ نَفْسِهِ اَوْ مالِهِ اَوْ مِنْ اَخیهِ ما یُعْجِبُهُ فَلْیَدْعُ لَهُ بِالْبَرَکَةِ فَاِنَّ الْعَیْنَ حَقٌ

هرگاه یکى از شما در خودش، یا مالش، یا برادرش، چیز جالب توجهى دید، براى برکت یافتن آن دعا کند؛ زیرا چشم ‏زخم، واقعیت دارد.نهج الفصاحه ، ح 206 .

فِى الاِْنْسانِ مُضْغَةٌ اِذا هىَ سَلِمَتْ وَ صَحَّتْ سَلِمَ بِها سائرُ الْجَسَدِ، فَاذا سَقِمَتْ سَقِمَ بِها سائرُ الْجَسَدِ وَ فَسَدَ، وَ هِىَ الْقَلْبُ

در انسان پاره گوشتى است که اگر آن سالم و درست باشد، دیگر اعضاى بدنش هم با آن سالم می شوند و هرگاه آن بیمار شود، دیگر اعضاى بدنش بیمار و فاسد می گردند. آن پاره گوشت، قلب است.خصال، ص 31، ح 109

قالَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ... اِذا قالَ الْعَبْدُ: «بِسمِ اللّه‏ِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» قالَ اللّه‏ُ ـ جَلَّ جَلالُهُ ـ: بَدَاَ عَبْدى بِاسمى، وَ حَقٌّ عَلَىَّ اَنْ اُتـَمِّمَ لَهُ اُمورَهُ و اُبارِکَ لَهُ فى اَحْوالِهِ؛(عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 269، ح 59 . ) 
خداوند فرمود: «... هرگاه بنده بگوید: بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم، خداى متعال مى‏گوید: بنده من با نام من آغاز کرد. بر من است که کارهایش را به انجام رسانم و او را در همه حال، برکت دهم.
 
 اَحِبُّو الْمَعْروفَ وَ اَهْلَهُ فَوَالَّذى نَفْسى بِیَدِهِ اِنَّ الْبَرَکَةَ وَ الْعافیَةَ مَعَهُما                       
 نیکى و نیکوکاران را دوست بدارید. سوگند به آن که جانم به دست اوست، برکت و تندرستى، با نیکى و نیکوکاران است. کنز العمّال، ح 15974. )
 
 اِذا دَخَلَ اَحَدُکُمْ بَیْتَهُ فَلْیُسَلِّمْ، فَاِنَّهُ یُنْزِلُهُ الْبَرَکَةَ وَ تُؤنِسُهُ الْمَلائِکَةُ؛(علل الشرایع،ج 2، ص 583، ح 23. )
 هرگاه یکى از شما به خانه خود وارد می ‏شود، سلام کند، چرا که سلام برکت می آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس می گیرند. 
 باکِروا طَـلَبَ الرِّزْقِ وَ الْحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَکَةٌ وَ نَجاحٌ؛
 در پى روزى و نیازها، سحر خیز باشید؛ چرا که حرکت در آغاز روز، [مایه] برکت و پیروزى است(المعجم الاوسط، ج 7، ص 194، ح 7250. ). 
 
اِنَّ لِکُلِّ امْرِىٍ‏ء رِزْقا هُوَ یَاْتیهِ لا مَحالَةَ فَمَنْ رَضىَ بِهِ بورِکَ لَهُ فیهِ وَ وَسِعَهُ وَ مَنْ لَمْیَرْضَ بِهِ لَمْ یُبارَکَ لَهُ فیهِ وَ لَمْ یَسَعْهُ اِنَّ الرِّزْقَ لَیَطْلُبُ الرَّجُلَ کَما یَطْلُبُهُ اَجَلُهُ؛
  
هر کس روزی ‏اى دارد که حتما به او خواهد رسید. پس هر کس به آن راضى شود، برایش پُر برکت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر کس به آن راضى نباشد، نه برکت خواهد یافت و نه او را بس خواهد بود. روزى در پى انسان است، آن‏گونه که اجلش در پى اوست. (اعلام الدین، ص 342. )

 اَلصَّلاةُ مِنْ شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِىَ مِنْهاجُ الاَْنْبیاءِ وَ لِلْمُصَلّى حُبُّ الْمَلائِکَةِ وَ هُدىً و ایمانٌ وَ نورُ الْمَعْرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِى الرِّزْقِ؛(
 نماز، از آیین‏هاى دین است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزى است.خصال، ص 522، ح 11. )
 
 کُلوا جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا فَاِنَّ الْبَرَکَةَ مَعَ الْجَماعَةِ؛(بحارالأنوار، ج 66، ص 349. )
 با هم غذا بخورید و پراکنده نباشید، که برکت با جماعت است. 
 
اِذا وُضِعَتِ الْمائِدَةُ حَفَّتها اَرْبَعَةُ آلاْفِ مَلَکٍ، فَاِذا قالَ الْعَبْدُ: بِسمِ اللّه‏ِ قالَتِ الْمَلائِکَةُ: بارَکَ اللّه‏ُ عَلَیْکُم فى طَعامِکُم ثُمَّ یَقولونَ لِلشَّیْطانِ اُخْرُجْ یا فاسِقُ، لا سُلطانَ لَکَ عَلَیْهِمْ؛(کافى، ج 6، ص 292، ح 1)

هرگاه سفره پهن می ‏شود، چهار هزار فرشته در اطراف آن گرد می ‏آیند. چون بنده بگوید: «بسم اللّه‏» فرشتگان می گویند: «خداوند، به غذایتان برکت دهد!» سپس به شیطان می گویند: «اى فاسق! بیرون شو. تو بر آنان، راه تسلّط ندارى».

 اَعْظَمُ النِّساءِ بَرَکَةً اَیْسَرُهُنَّ صَداقا ؛(السنن الکبرى، ج 7، ص 235. )
 با برکت ‏ترین زنان، کم مهریّه ‏ترین آنان است. 
 
 رَحِمَ اللّه‏ُ اَبَا الْبَناتِ، اَلْبَناتُ مُبارَکاتٌ مُحَبِّباتٌ وَ الْبَنونَ مُبَشِّراتٌ وَ هُنَّ الْباقیاتُالصّالِحاتُ؛(مستدرک الوسائل، ج 15، ص 115، ح 17700.)

رحمت خدا بر پدرى که داراى دخترانى است! دختران، با برکت و دوست داشتنی اند و پسران، مژده آورند. دختران باقیات الصالحات (بازماندگان شایسته)اند. 
 مَنْ تَسَمّى بِاسمى یَرجو بَرَکَتى وَ یُمْنى، غَدَتْ عَلَیْهِ الْبَرَکَةُ وَ راحتَ اِلى یَوْمِالقیامَةِ؛(کنزالعمّال، ح 45221. )
 هر کس به نام من نامگذارى کند و برکت و خجستگى مرا امید داشته باشد،برکت به سوى او خواهد آمد و تا قیامت (باقى) خواهد بود. 
 
 اِعْلَمْ اَنَّ الصِّدقَ مُبارَکٌ وَ الْکِذْبَ مَشْؤومٌ؛(تحف العقول، ص 14. )
 بدان که راستگویى، پر برکت است و دروغگویى، شوم. 
 اِنَّ فِى الرِّفْقِ الزّیادَةَ وَ الْبَرَکَةَ وَ مَنْ یُحْرَمِ الرِّفْقُ یُحْرَمِ الْخَیْرَ؛(کافى، ج 2، ص 119، ح 7. )
 در مدارا، فزونى و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خیر، محروم شده است. 
 
عائِدُ الْمَریضِ یَخوضُ فِى الْبَرَکَةِ فَاِذا جَلَسَ انْغَمَسَ فیها؛(کنزالفوائد، ج 1، ص 178. ) 
عیادت کننده بیمار، در برکت فرو می رود و چون نزد بیمار بنشیند، در آن        غوطه‏ ور می شود. 
 اَلرّوحُ وَ الرّاحَةُ وَ الْفَلَجُ وَ الْفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ الْبَرَکَةُ وَ الْعَفْوُ وَ الْعافیَةُ وَ الْمُعافاةُ وَ الْبُشْرى وَ النَّصْرَةُ وَ الرِّضا وَ الْقُرْبُ وَ الْقَرابَةُ وَ النَّصْر وَ الظَّـفَرُ وَ الْتَّمْکینُ وَ السُّروُر وَالْمَحَبَّةُ مِنَ اللّه‏ِ تَبارَکَ وَ تَعالى عَلى مَنْ اَحَبَّ عَلىَّ بْنَ اَبى طالِبٍ علیه‏السلام وَ والاهُ وَ ائْتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ بِفَضْلِهِ وَ تَوَلَّى الأَوصیاءَ مِنْ بَعْدِهِ وَ حَقٌ عَلَىَّ اَنْ اُدْخِلَهُمْ فى شَفاعَتى وَ حَقٌ عَلى رَبّى اَنْ یَسْتَجیبَ لى فیهِم وَ هُمْ اَتْباعى وَ مَنْ تَبِعَنى فَاِنَّهُمِنّى؛(بحارالأنوار، ج 27، ص 92.)
آسایش و راحتى، کامیابى و رستگارى و پیروزى، برکت و گذشت و تندرستى و عافیت، بشارت و خرّمى و رضایتمندى، قرب و خویشاوندى، یارى و پیروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر کسى باد که على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولایت او را بپذیرد، به او اقتدا کند، به برترى او اقرار نماید، و امامانِ پس از او را به ولایت بپذیرد. بر من است که آنان را در شفاعتم وارد کنم. بر پروردگار من است که خواسته مرا درباره آنان اجابت کند. آنان پیروان من هستند و هر که از من پیروى کند، از من است. 
 
  اَلْبَرَکَةُ مَعَ اَکابِرِکُمْ؛(جامع الأخبار، ص 242، ح 617. )    
 
برکت، با بزرگان شماست. 
 ما مِنْ مائِدَةٍ اَعْظَمُ بَرَکَةً مِنْ مائِدَةٍ جَلَسَ عَلَیْها یَتیمٌ؛(کنزالعمّال، ح 6040.)
 هیچ سفره ‏اى با برکت‏ تر از سفره ‏اى نیست که یتیم بر سر آن بنشیند. 
  لَمّا خَلَقَ اللّه‏ُ الْمَعیشَةَ جَعَلَ الْبَرَکاتِ فِى الْحَرثِ وَ الْغَنَمِ؛(کنزالعمّال، ح 9354. )
 چون خداوند، وسایل زندگى مردم را آفرید، برکت‏ها را در کشاورزى و گوسفنددارى قرار داد. 
 شَهْرُ رَمَضانَ شَهْرُ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ شَهْرٌ یُضاعِفُ اللّه‏ُ فیهِ الْحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهْرُ الْبَرَکَةِ؛( بحارالأنوار، ج 96، ص 340، ح 5.)

ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است که خداوند در آن حسنات را        می ‏افزاید و گناهان را پاک می ‏کند و آن ماه برکت است. 
 
 اَلْبَیِّعانِ بِالخیارِ ما لَمْ یَتَفَرَّقا ـ او قال: حَتّى یَتَفَرَّقا ـ فَاِنْ صَدَقا وَ بَیَّنا بورِکَ لَهُما فىبَیْعِهِما وَ اِنْ کَـتَما وَ کَذِبا مُحِقَت بَرَکَةُ بَیْعِهِما؛(صحیح بخارى، ج 3، ص 10. ) 
خریدار و فروشنده، تا از یکدیگر جدا نشده‏ اند، اختیار [فسخ معامله را] دارند. اگر راست بگویند و [عیب را] آشکار بگویند، داد و ستد براى هر دو، برکت خواهد داشت، و اگر [عیب را [بپوشانند و دروغ بگویند برکت دادوستدشان خواهد رفت.

 ثَلاثٌ لَو یَعْلَمُ النّاسُ ما فیهِنَّ ما اُخِذْنَ اِلاّ بِسَهْمَةٍ حِرصا عَلى ما فیهِنَّ مِنْ الْخَیْرِ وَ الْبَرَکَةِ: اَلتَّـأْذینُ بِالصَّلاةِ وَ التَّهجیُر بِالجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فى اَوَّلِ الصُّفوفِ؛(کنزالعمّال، ح 43235. ) 
سه چیز است که اگر مردم آثار آن را می ‏دانستند، به جهت حریص بودن به خیر و برکتى که در آنها هست، به قرعه متوسل می ‏شدند: اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول. 
 
مَنْ حَبَسَ عَنْ اَخیهِ الْمُسْلِمِ شَیْئا مِنْ حَقِّهِ حَرَّمَ اللّه‏ُ عَلَیْهِ بَرَکَةَ الرِّزْقِ اِلاّ اَنْیَتوبَ؛(من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 15، ح 4968 .) 
هر کس چیزى از حقّ برادر مسلمان خود را نگه دارد و به او ندهد، خداوند، برکت روزى را بر او حرام می ‏کند، مگر آن که توبه کند ،و جبران نماید. 
 
 اَلْجَماعَةُ بَرَکَةٌ وَ السَّحوُر بَرَکَةٌ وَ اِطْعامٌ مِنَ اللَّیْلِ بَرَکَةٌ. تَسَحَّروا تَزْدادوا قُوَّةً، تَسَحَّروا تُصیبُوا السُّنَّةَ، تَسَحَّروا وَ لَوْ بِجُرْعَةٍ مِنْ ماءٍ ؛(تیسیر المطالب، ص 282. ) 
جماعت، غذاى سحر و غذا دادن در شب، برکت است. سحرى بخورید تا نیرویتان زیاد شود. سحرى بخورید تا به سنّت عمل کرده باشید؛ سحرى بخورید هر چند یک جرعه آب باشد. 
 لا یَزالُ النّاسُ بِخَیْرٍ ما اَمَروا بِالْمَعْروفِ وَ نَهَوا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَ التَّقْوىفَاِذا لَمْ یَفْعَلوا ذلِکَ نُزِعَتْ مِنْهُمْ الْبَرَکاتُ وَ سُلِّطَ بَعْضُهُم عَلى بَعْضٍ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُمْ ناصِرٌ فِى الاَْرْضِ وَ لا فِى السَّماءِ؛(تهذیب الأحکام، ج 6، ص 181، ح 373. ) 
تا وقتى مردم امر به معروف و نهى از منکر می ‏کنند و یکدیگر را در نیکى و تقوا، یارى می رسانند، در خیر و نیکی ‏اند، آن‏گاه که چنین نکنند، برکت‏ها از آنان گرفته می ‏شود و بعضى بر بعض دیگر مسلّط می ‏گردند و در زمین و در آسمان، هیچ یاورى نخواهند داشت.

 صَلاةُ اللّیلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِکَةِ وَ سُنَّةُ الاَْنْبیاءِ وَ نورُ الْمَعْرفَةِ وَ اَصْلُ الاْیمانِ وَ راحَةُ الاَْبْدانِ وَ کَراهیَةٌ لِلشَّیْطانِ وَ سِلاحٌ عَلَى الاَْعْداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ الاَْعْمالِ وَ بَرَکَةٌ فِى الرِّزْقِ؛(ارشاد القلوب، ج 1، ص 191. ) 
نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن‏ها، مایه ناراحتى شیطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولى اعمال و برکت در روزى است.

 اَ لْمُفْتونَ سادَةُ الْعُلَماءِ وَ الْفُقَهاءُ قادَةٌ اُخِذَ عَلَیْهِمْ اَداءُ مَواثیقِ الْعِلْمِ وَ الْجُلوسُاِلَیْهِمْ بَرَکَةٌ وَ النَّظَرُ اِلَیْهِم نورتاریخ بغداد، ج 4، ص 159. ) 
فتوا دهندگان بزرگانِ دانشمندان‏ اند و فقیهان پیشوایانى که از آنان بر اداى پیمان علم تعهد گرفته شده است، نشستن نزد آنان برکت است و نگاه به آنان روشنى است. 
 اِعْلَموا اَنَّ اللّه‏َ تعالى قَدْ فَرَضَ عَلَیْکُمْ الْجُمُعَةَ فَمَنْ تَرَکَها فى حَیاتى وَ بَعْدَ مَماتى وَ لَهُمْ اِمامٌ عادِلٌ اِسْتِخْفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه‏ُ شَمْلَهُ وَ لا بارَکَ لَهُ فى اَمْرِهِ اَلا وَ لا صَلاةَ لَهُ اَلا وَ لا زَکاةَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَوْمَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَکَةَ لَهُ حَتّى یَتوبَ عوالى اللالى، ج 2، ص 54، ح 146. )
بدانید که خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان که در زندگى و پس از مرگ من، از روى سبک شمردن و یا انکار، آن را ترک کنند، با وجود این‏که پیشواى عادلى دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در کارشان برکت ندهد، آگاه باشید نه زکات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذیرفته است. بدانید که زندگى آنان برکتى نخواهد داشت، مگر توبه کنند.

گنهکاروسالارشهیدان(ع)


مردی نزد امام حسین علیه السلام آمد و گفت :

"من مردی گناهکارم و از معصیت پرهیز نمی کنم ، مرا پند و اندرز بده "

امام فرمودند: پنج کار انجام بده و هر چه می خواهی گناه کن .

اول : روزی خدا را نخور و هر چه می خواهی گناه کن .

دوم : از ولایت و حکومت خدا خارج شو و هر چه می خواهی گناه کن .

سوم : جایی را پیدا کن که خدا تو را نبیند و هر چه می خواهی گناه کن .

چهارم : وقتی عزرائیل برای گرفتن جانت می آید،اوراازخوددورکن وهرچه میخواهی گناه کن

مصاحبه مهم علامه کورانی با ماهنامه موعوددرموردظهورحضرت مهدی(عج)


آنطور که ما فهمیدیم علامات نزدیک هستند، و الان ما در عصر ظهور هستیم.

حجت الاسلام شیخ علی کورانی عالم و محقق شیعه اهل لبنان و مؤلف کتاب عصر ظهور در مصاحبه با ماهنامه موعود که در شماره 70 آمده است, چنین بیان نمودند:

حکومت جهانی حضرت چه هنگام محقق می شود؟

ما از این که درباره تحقق زمان ظهور به طور قطع سخن بگوییم نهی شده ایم ولی در نزد شیعه علاماتی برای ظهور است که پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) آنها را ذکر کرده اند، آنطور که ما فهمیدیم این علامات نزدیک هستند، و الان ما در عصر ظهور هستیم اما تعیین وقت ظهور ممکن نیست.

منظورم توقیت نیست، منظورم این است که در چه برهه ای از تاریخ و در چه شرایطی خاص ظهور انجام می گیرد.

منظورتان حوادث و اتفاقات سال ظهور است؟

بله، دقیقا.

جریانات زیادی به وقوع می پیوندد، من معتقدم، تمرکز سیاست جهانی در عراق مسئله مهمی است، عصر ما با هر عصری فرق می کند؛ چرا که انقلاب ایران پرونده شیعه در جهان امروزی را باز کرده و نشان داده است که در سیاست جهانی چیز جدیدی است، حوادث و اتفاقاتی که در این عصر افتاده است نزد شیعه از علامات ظهور است. از ماه رجب تا محرم حوادثی پیش می آید (6 ماه قبل از ظهور) ما روایاتی هم در این زمینه داریم، که مثلاً در رجب یمانی و سفیانی می آید یا اینکه خداوند متعال در یک شب امرش را ظاهر می کند و همچنین داریم که ایشان در هشت ماه به طور خیلی سریع، بر مناطق اسلامی جهان تسلط می یابد، و همچنین از عقاید شیعه است که اتفاقاتی می افتد که شهرها و حکومتهای اسلامی طی آن حوادث به بن بست می رسند، این بن بست و گره فقط به دست حضرت(ع) باز می شود، پس حوادثی که منجر به ظهور حضرت می شوند زیاد هستند مثلاً در تفاسیر ذیل آیه «سنریهم آیاتنا فی آفاق و فی انفسهم» آمده است که ممکن است منظور از «آیاتنا فی آفاق» علاماتی مختلف مثل باد و... باشد، همچنین در شهرها حکامی وجود دارند که از اطاعت حضرت سرباز می زنند.

ویژگیها و خصائص حکومت جهانی حضرت چیست؟

البته محدود کردن ویژگیها و خصائص حکومت حضرت سخت است اما آنچه که هست این است که همه چیز جدید است، همه حکومت حضرت جدید است، من معتقدم که حکومت، دنیا، زندگی، شناخت، و نظام، همه چیز جدید است، همه حکومت حضرت جدید است، ما به هیچ عنوان نمی توانیم حکومت حضرت را با آن چیزی که الان از حکومتها می دانیم مقایسه کنیم و حتی نمی توانیم حکومت حضرت را توصیف کنیم. برای مثال: قوانین، وزارت داخلی، وزارت خارجی، آزادی، همه اینها در حکومت حضرت به طور دیگری هستند. مثلاً وضع اقتصادی کاملاً فرق می کند، تعاملات، فهم مردم، شناختشان، همه اینها، همه این ها جدیدند.

اگر بخواهیم مصداقی بحث کنیم، مثلاً ویژگیهای اقتصادی زندگی در آن دوران را بفرمائید؟

ما نمی توانیم اقتصاد الان را با اقتصاد حکومت حضرت مقایسه کنیم، ببینید، مثلاً داریم که در آن زمان زمین هر چه دارد بیرون می ریزد، طلاها و گنجها از زمین خارج می شوند دیگر در زمین نباتاتی وجود ندارد، وضع اقتصادی، علمی، رفت و آمد در زیرزمین و در آسمانها همه چیز جدید است. مثلاً داریم که در راه بین عراق و حجاز رودها و سرسبزیهایی است ولی الان صحراست، من از عراق به حجاز رفتم با یک ماشین، 7 روز طول کشید، سه روزش را فقط تیمم می کردیم برای نماز، چگونه نهرها و سبزه هایی وجود خواهد داشت؟ همه چیز عوض می شود، همه چیز.

دوران قبل از ظهور علائم چگونه است؟

دقیقا مثل الان. ان شاءاللّه ، گفتم، مسلمانها به یک راه بسته می رسند، نظامهای جهانی همه شان شفاف می شوند، زمین پر از ظلم و جور می شود حتی ظلم و ستم آمریکا را در خانه هایمان حس می کنیم. مردم از دین فرار می کنند و در اینجاست که یک توجه عمیقی به دین می شود و مردم پیوسته نام حضرت را می برند و نام او را به نیکی یاد می کنند.

چطور در آن فضای که همه اش ظلم و فساد و جور است ما می توانیم یک فضای جدید ببینیم؟

البته، انحراف هست اما در یک زمانی مردم ناجی و نجات را می خواهند، اینهایی که دین دارند خواستار نجات می شوند البته کمند، ولیکن مردم نظامها و افکار موجود را طرد می کنند نظام سرمایه داری، کمونیست، دموکراسی و... و از چیز جدیدی آگاه می شوند و...

وقتی حکومت حضرت به پا می شود چه کسانی متنعم و بهره مند می شوند؟ شیعیان، مسلمانها، موجودات؟؟

شیعیان، حاکمان در روی زمین می شوند، اما کدام شیعه؟ خیلی از شیعه ها مخالف حضرت می شوند، و خیلی از غربیها با امامند، و با او همراهند، پس اینجا ما یک تغییری در حرکت شیعه داریم، اما کسانی که شیعه هستند که در ماههای اول دور ایشان جمع می شوند، اینها همان حاکمان جهان هستند، تبعا 313 نفر هستند، اینها کسانی هستند که خداوند آنها را از اقصی نقاط دنیا انتخاب می کند.

این 313 نفر را آیا می شود در روایات پیدا کرد که چه کسانی هستند؟

از اقصی نقاط دنیا هستند، روایاتی که می گویند از تهران 5 نفر، از گیلان 5 نفر، از بحرین فلان مقدار و... اصلاً سند ندارند. روایاتی هم که شهرهای اینها را مشخص می کند اصل نیستند. حتی برای یکی از علمای شیعه این چیزها ثابت نشده است، و نص روایی قطعی که ما داریم این است که خداوند آنها را جمع می کند در یک شب از اطراف دنیا.

آیا این 313 نفر خصوصیتهای خاصی دارند؟

زبان امام را می فهمند، او را می شناسند، و به او اعتقاد دارند، و فدایی او هستند، درجه اخلاصشان بسیار بالاست.

آیا می شود الان کسی در مسیری قدم بردارد که احتمال بدهد شاید یکی از صحابه امام باشد؟

بله، ممکن است، لکن کسی جز خدا آنها را نمی شناسد، چون خداوند آنها را انتخاب کرده است برای حضرت مهدی(ع)، اصحاب حضرت مثل انبیاء هستند که خداوند آنها را انتخاب می کند و تا آن روز کسی آنها را نمی شناسد، به یک شب در مکه جمع می شوند.

مدت حکومت حضرت چقدر است؟

در یک روایتی که از منابع سنی است آمده است که ایشان 7 سال حکومت می کنند. بعدش هم کشته می شند و بعدش قحطانی ظهور می کند. البته این روایت سندی ندارد. شاید اصلش این باشد که صلح با روم 7 سال ادامه پیدا می کند. حضرت مسیح(ع) بین حضرت و روم واسطه می شوند، رومیها 7 سال به صلح پایبندند، ولی بعد از 7 سال آن را نقض می کنند.

نزد ما علمای شیعه حکومت حضرت بسیار طول می کشد نمی شود قبول کرد که ایشان 7 سال فقط حکومت می کنند، آنچه که مهم است این است که حکومت حضرت صدها سال طول می کشد و بعدش در عالم وضع دیگری به وجود می آید.

بعد از حکومت حضرت چه اتفاقاتی می افتد؟

روایاتی صحیح وجود دارد مبنی بر رجعت امام حسین(ع) و همچنین پیامبر اکرم(ص) و امیر مؤمنان حضرت علی(ع).

روایاتی که می گوید 12 امام برمی گردند؟

نه، ما اعتقاد نداریم که همه شان برمی گردند.

یعنی فقط امام حسین(ع) برمی گردند؟

امام حسین(ع) اولین کسی است که برمی گردند، بعد پیامبر، بعد امیر مؤمنان و بعد برخی از مردم، چه خوب و چه بد برمی گردند.

در روایت داریم وقتی که حکومت حضرت می آید اول جنگ را داریم بعد صلح را؟ درسته؟ بعد از صلح مدتی حکومت می کنند بعد از این مدت رجعت انجام می شود؟

حتما.

اول رجعت بعد از آن یک جنگ دیگری داریم؟

نه. نزد ما محاکمه است نه جنگ، فقط در زمان حضرت، جنگ دجال را داریم، در اول، 8 ماه اسلام جهان را می گیرد، سپس حضرت مسیح ظهور می کند و صلحی بین او و بین مردم برقرار می شود، صلح 7 سال طول می کشد، بعد جنگی پیش می آید، جنگ با روم پیش می آید، بعد تمام عالم را می گیرد و بعدش دجال ظهور می کند و بعد از دجال دیگر به عقیده ما جنگی وجود ندارد.

چقدر در منابع شیعی راجع به دجال روایت داریم؟

ما معتقدیم که دجال بعد از ظهور حضرت پیدایش می شود، و سنی ها برخی شان معتقدند قبل از ظهور و برخی می گویند با حضرت می آید.

اهل سنت خیلی دجال را بزرگ کرده اند و از آن اسطوره ای ساخته اند، در شیعه اینطور نیست دجال یک شخصیتی حقیقی است که یهودی است و پیروان او ناصبی هستند.

ویژگیهای دجال چیست؟

در آن زمان علم تغییر پیدا می کند و رشد پیدا می کند. او از گوناگونی علمها استفاده می کند و همچنین از شعبده و سحر و حرکتی ضد امام را آغاز می کند.

آیا می شود از ویژگیهایی که در منابع اهل سنت در مورد دجال داریم بفرمائید؟

سعی می کنند که او را با آمریکا و اسرائیل تطبیق دهند، اما شیعه این را قبول ندارد، دجال بعد از امام است نه قبل از آن. در میان اهل سنت نظر واحدی وجود ندارد، بعضی ها می گویند که دجال وجود دارد، و الان در مصر است اسمش هم عبداللّه بن ساعد است.

خصوصیات ظاهری ای که می گویند مثلاً فاصله چشمها و... آیا صحیح است.

نه صحیح نیست. می گویند دجال قدرتهایی دارد که زنده می کند و می میراند. خیر، اینها صحیح نیستند.

فاصله رجعت تا قیامت چقدر است؟

خدا می داند.

آیا فاصله ای هست یا نه؟

البته بله. فاصله زیادی هست. مراحلی طولانی وجود دارد، بعضی ها هم فکر می کنند حضرت مهدی قیام می کنند و قیامش منتهی به قیامت می شود این تصور بسیار ساده ای است.

در تمام این مدت امام و حجتی داریم؟

لاتخل الارض من حجة الا اربعین یوما قبل القیامه.

پس آن 40 روز چه می شود؟

نمی دانم، این 40 روز خداوند اهل زمین را ترک می کند. این روایت اگر صحیح باشد، نوعی امتحان است.

نحوه مرگ یا شهادت حضرت مهدی(ع) چگونه است؟ یا اینکه می گویند پس از شهادت حضرت تا قیامت امام حسین(ع) زنده اند؟

چنین چیزی نداریم، ما معتقدیم حکومت ایشان آن قدر طول می کشد تا اینکه از پیری ابروهایشان به پائین میل می کند، طبیعی است که می میرند.

روایتی نزد شیعه که ایشان کشته می شوند وجود ندارد، من روایتی به هیچ عنوان پیدا نکردم از اهل بیت که ایشان کشته می شوند، اینجور روایات یا روایات مرسله هستند یا اینکه سندی ندارند و یا اینکه از مصادر اهل سنت هستند. ممکنه ایشان به طور طبیعی بمیرند، و اما آن حدیثی که می فرماید «امامها یا شهید شدند یا مسموم» ممکنه بگوئیم، امام از این حدیث مستثنی هستند، ما نمی توانیم حکم کنیم که ایشان کشته می شوند، نصی بر این روایت نداریم.

ادله ای را که برای اثبات طول عمر حضرت می آورند این است که حضرت به علم صحت نفس واقفند که چطور می شود این بدن سالم بماند آیا این صحیح است.

بله. البته مسأله حضرت ماوراء این مسأله است. برای خداوند خیلی آسان است که عمر کسی را طولانی کند.

پس چطور ایشان می میرند؟

به طور طبیعی. روایتی است که می گوید خداوند به عزرائیل می گوید آیا کسی باقی مانده است، عزرائیل می گوید، خیر، جز خودم، خداوند به عزرائیل می گوید: بمیر، پس او می میرد.

مشهور است که یک زن یهودیه حضرت را شهید می کنند آیا این صحیح است؟

نداریم، اصلاً پیدایش نکردیم. اصلاً چنین روایتی وجود ندارد، در منابع شیعی ما چنین روایتی وجود ندارد، چه بسا مردم از منابع سنی این روایت را گرفته باشند، اگر هم سندی این روایت داشته باشد ما به آن نرسیده ایم، این هم ممکن است.

آیا حضرت خضر هم در آن زمان هستند؟

بله. خضر کسی است که علم لدنی دارد. ایشان دستشان باز است، او حق وتو دارد می تواند بگوید فلانی اجازه ازدواج با فلانی را ندارد، فلانی در تهران سکونت نکند و...

حضرت خضر تا چه موقعی زنده هستند؟

یک روایتی داریم که می گوید تا قیامت باقی خواهند ماند.

یعنی بعد از حضرت هم زنده اند؟

بله.

آیا ما مجموعه روایاتی داریم که بگوید با چه کیفیتی حضرت جامعه را اداره می کند؟

بله. 313 نفر در جهان تقسیم می شوند. به 313 منطقه و آنجا را اداره می کنند. و هر یک از این اشخاص منطقه ای را اداره می کنند و تمام این حاکمان دائما تسلیم امر امام زمان هستند.

آیا اصول و قوانین مشخصی در روایات آمده است؟

ممکن است حضرت برای آنها قانونهایی بنویسند و سپس بگویند. هر هنگام که در مسئله ای شک کردید پس به کف دستتان نگاه کنید. به وسیله یک معجزه ای آن قانون و مسئله را خواهید فهمید.

این نظامی که حضرت بپامی کنندآیاادامه این وضعیتی است که الان داریم یااینکه یک فضای کاملاجدیدی است؟
بله. یک فضای جدیدی است. نظام زندگی جدید است. الان علمی که در نزد ماست 2 علم است. 25 علم دیگر به آن اضافه می شود، در واقع یک تحول واقعی است.

آیا ممکن است فضای شهری و نظام شهری کاملاً عوض شود؟

همه آنها تغییر می کند، الان تهران بعد از 50 سال فرق کرده است و در زمان حضرت باز هم فرق می کند. اصلاً مفهوم شهر، مفهوم دولت، راههای مختلف همه فرق خواهند کرد.

در نشانه های ظهور افرادی مثل سید حسنی، سید خراسانی و... داریم، نظر شما چیست؟

چه کسی این ها را گفته است، شما این ها را بزرگ کرده اید، سید حسنی، سید خراسانی، سید حسینی، سید موسوی از کجا آوردید اینها را، در روایات اساسی و اصلی ما چند نفر آمده است: 1. خراسانی؛ 2. یمانی؛ 3. سفیانی و همچنین شخصیاتی همچون نفس زکیه.

الان یک سری از افراد خاصی را تطبیق می کنند؟

ممکن نیست. می گوئیم ان شاءاللّه . آرزو می کنیم این طوری باشد.

بعضی ها قائل هستند که الان سفیانی زنده است؟

من این را از 40 سال پیش دارم می شنوم، می گویند او در یک سپاه سوری است. شیخ بهلول رفت به سوریه و شخصی را در میان سپاه دید و گفت صورت او مثل صورت سفیانی است. البته این خبر دقیقی نیست. صحیح نیست.

از نشانه های ظهور آیا چیزی داریم که بگوئیم که الان دقیقا مصداقش این است و اتفاق افتاده است؟

بله. حوادث عراق قطعی است. انقلاب عراق قطعی است. و اتصال عالم به بعضی دیگرش.

درباره حوادث اخیر عراق نظرتان چیست؟

آنچه که در عراق گذشت، کل قضیه عراق علامت است.

روایاتی خاطرتان هست که بعضی از حوادثی که اخیرا اتفاق افتاده است بشود گفت که علامات ظهور هستند؟

در روایتی، شیخ صبانی هست که اهل عراق او را می کشند وقتی که سفیانی خروج می کند و شیخ صبانی همان صدام است و بعضی می گویند مکانش در تکریت است و در دمشق به قتل می رسد. احتمال می دهیم صدام باشد.

آیا در مجموعه روایات صحبتی از آمریکا هم هست؟

بله. روم با حیله ای در عراق حاضر می شود. روم همان آمریکاست. روم طرف مقابل جنگ با حضرت مهدی(ع) است.

 

منبع: ماهنامه موعود شماره ۷۰